ОПИС

виривок з рецензиї

Кнїжка Дюри Папгаргая презентує основни характеристики уж по тераз познатей поетики того поети, з єдну, по тераз нєвиражену смугу хтору би ше могло наволац – вистатосц и животна засиценосц з елементами розчарованя. Праве з такима писнями Папгаргаї почина кнїжку и праве тоти и таки писнї кнїжку Били янтар значно розликую од шицких по тераз хтори Папгаргаї написал и обявел.

Перше на цо Папгаргаї указує як на животну илузию, то очекованя од приятельства, потреби за чловеческу медзисобну любову, точнєйше, потребу же би на концу, у остатнїх хвилькох живота чловек нє бул сам.

У рамикох того циклуса писньох, окрем психичней, есенциялней вистатосци, Папгаргаї шпива и о вистатосци орґанизму. Биолоґийне щезованє, хторе чловека приблїжує ґу глїбини жеми, иловачи, ошпиване тиж як своєродна зрада у хторей тїло зрадзує душу. Аж и розчарованей души би жиц, а тїло ю трапи и спозорює же животу приходзи конєц. У тих писньох Папгаргаї шпива з менєй резиґнациї, мож повесц же препознатлїва нїтка рафинованого, деликатного гумору, подобного жридловому, народному, хтори през здраву франту оддалює од чловека страх од шмерци. У тим ище мож препознац народного Папгаргая, хтори, окрем укоренєносци у язику, по моїм скромним думаню, єден з ридких писательох хтори роздумує по руски у чаше писаня литературного тексту и источасно є укоренєни и у народним духу.

Др Стеван Константинович