ОПИС

виривок з рецензиї

Зоз рукописа Василя Мудрия, у хторим було вецей як 80 писнї (можебуц ше инсистовало на символики 80 – та зоз тим означиц авторов ювилей?!) точно 83, цо вироятно авторов вибор з ище векшого опусу, дошло ше до конєчней верзиї зборнїка, котри ма намиру представиц го у цалосци, указац тото цо вон робел думаюци же твори литературу. У тим, першобутним, нєкритичним виборе, замерковане було одсуство селекциї, односно видно була намира же би то була цо векша кнїжка. Кед би так остало, була би направена гришка, бо то, заш лєм, кнїжка за дзеци, котри з правом, очекую же ше старши постараю же би достали квалитет а нє квантитет. Прето вихабени писнї котри прерастаю дзециньске видзенє швета и живота, котри, насампредз, задзераю до социялних питаньох, поставяю даяки морални дилеми, та з часци натуралистично, цо значи дзецом нєпримерано, приказую чежки животни ситуациї яки нє педаґоґийно дїйствую на нїжну дзециньску душу.

Поета Василь Мудри у рускей литератури останє запаметани як виразни и найвирнєйши социялистични поета, котри вельо писал (и успишно) о социялистичней вибудови, як оцовщини так и нового чловека, до чийого приходу ше верело у тот час, о моци заєднїцких напруженьох и труду уложеного до заєднїцкого циля. На тот завод тоти писнї нє уключени до зборнїка, бо вон заш лєм виходзи у другей децениї трецого миления, кед ше вельо койцо з прешлосци сцера и понїщує та би дзецом таки писнї були нєрозумлїви. Нєшка то анахрони писнї котри у свой час одбавели свою функцию и їх вредносци звонка литератури хтору ше дава дзецом на читанє. А кажда кнїжка за дзеци святочносц нашей литератури и так ю треба привитац.

Ирина Гарди-Ковачевич