ОПИС

Виривок з рецензиї

Рукопис зложени зоз двацец двох крадких приповедкох и двох драмских сличкох твори єдну цалосц за котру характеристична атмосфера нєшка уж давного валалского дзецинства. Приповедки дихаю зоз живим щесцом пейцчленей фамелиї скромних материялних обставинох, алє богатей зоз медзисобну повязаносцу преполну зоз любову и цеплоту. Пленя зоз свою єдноставносцу и з якимшик архаизмом котри при читательови виволує сентименталносц. Тота сентименталносц одроснутого читателя виходзи зоз асоцияцийох на власне дзецинство, цо источашнє и краса тих текстох, а тиж и обаванє як будзе прилапена при новей ґенерациї. Медзитим, автор Владимир Дудаш схопно нєнадрилююцо обдумує кажду окремну приповедку и закончує ю зоз цеплу препоруку, зоз луцидним ришеньом створеного проблему же би ше на цалком природни способ од нєприємней подїї створело цошка цо може буц хасновите у будучносци. Понеже кажде одрастанє полне пошпоцованьох, добре кед ше воно одвива у кругу своїх найблїзших дзе слово и рука потримовки найлєпши лїк и найлєпши драгоказ. То вше єдноставни ситуациї зоз нєнадрилююцу, ефектну и спонану поенту и можлївосцу розришованя конфликта з помоцу старших хтори слупи фамелиї и особи од авторитета, хтори тот свой авторитет каждодньово потвердзую зоз дошлїдносцу и любову.

Ирина Гарди Ковачевич